Skanery 3D światła strukturalnego działają w inny sposób niż skanery laserowe. Urządzenia wykorzystujące tę technologię emitują na powierzchnię skanowanego obiektu np. wąskie pasma światła. Są to zazwyczaj zestawy równoległych linii lub innych wzorów.
Podobnie jak w przypadku pozostałych rodzajów technologii digitalizacji, skanery 3D światła strukturalnego wykorzystują jedną lub więcej kamer umieszczonych w niewielkiej odległości od źródła światła. Rolą kamery jest uchwycenie rzutowanych wzorów świetlnych, gdy padają one na powierzchnię skanowanego obiektu: obiektyw kamery widzi linie jako zdeformowane (rozciągnięte, poszerzone, wygięte, bliżej lub dalej od siebie itp.) w zależności od kształtu powierzchni obiektu. Korzystając z sekwencji obliczeń, skaner 3D może wykorzystać zdeformowane linie światła do określenia lokalizacji, rozmiaru i kształtu skanowanego obiektu.
Skanery 3D światła strukturalnego zwykle wykorzystują białe lub niebieskie światło LED, ponieważ można je z dużą dokładnością kontrolować. Skanery z tej grupy na ogół nie posiadają systemów śledzenia, zamiast tego wykorzystują markery. Są to małe okrągłe znaczniki, które nakleja się na skanowany obiekt, aby skaner 3D znalazł punkty referencyjne na jego powierzchni.